Glasvezelaansluiting: een onontbeerlijke ‘formaliteit’ om nare verrassingen te vermijden

De overgang naar het fibernetwerk gaat bliksemsnel vooruit in België. Maar opdat ook de bewoners van residentiële gebouwen zouden kunnen profiteren van de prestaties van dit nieuwe netwerk, moeten de syndici en mede-eigenaars toestemming geven voor de technische aansluiting in de gemeenschappelijke ruimten. Verwaarlozing van deze stap kan ernstige gevolgen hebben voor de bewoners, want het huidige kopernetwerk wordt geleidelijk afgeschakeld.

Toen Laurent Capitaine zijn intrek nam in de vroegere flat van zijn moeder, wist hij niet dat een motie die enkele maanden eerder door de mede-eigenaars van het gebouw was verworpen, hem nog veel ongemak zou bezorgen. Ondanks de installatie van glasvezel in de wijk bijna vier jaar geleden, hebben de mede-eigenaars, bij monde van hun syndicus, immers geweigerd de technici toegang te verlenen tot de gemeenschappelijke ruimten om de aansluiting van het gebouw af te ronden. Het gevolg? Zodra hij zijn dozen had uitgepakt, besefte Laurent dat hij zich niet kon abonneren op de internetdienst van Proximus. Erger nog: aangezien het oude netwerk wordt gedeactiveerd, is het onmogelijk zijn oude pakket naar zijn nieuwe adres over te brengen. “Meerdere buren hadden hetzelfde voor”, herinnert Laurent zich. “Een van hen was een huurder die van de ene dag op de andere zonder internet en tv zat.”

“Dat soort situaties komen we inderdaad steeds vaker tegen”, beaamt Damien Uliana, Shop Manager bij Proximus. “We zagen ook gelijkaardige gevallen bij handelaars die ruimte huurden in een galerij, waar de eigenaars de aansluiting op fiber hadden geweigerd.”

De redenen voor deze weigeringen zijn even talrijk als ongegrond. De interventie duurt slechts enkele uren, is volledig gratis, laat geen sporen na in de gemeenschappelijke ruimtes en verbindt de bewoners er geenszins toe om een abonnement te nemen bij Proximus. Het fibernetwerk is immers open, of met andere woorden: andere operatoren kunnen ook gebruik maken van deze infrastructuur om hun eigen internet- en tv-aanbod aan te bieden. “In ons gebouw zagen oudere eigenaars er geen persoonlijk nut in om over een snellere bandbreedte te beschikken”, voegt Laurent Capitaine toe. Maar ook die reden wijst Damien Uliana meteen van de hand: “Mede-eigenaren beseffen niet altijd dat hun weigering niet alleen gevolgen heeft voor andere bewoners, die zo voor een voldongen feit staan, maar ook voor henzelf. Want door de huidige deactivering zal binnenkort niemand meer toegang hebben tot internet, tv of telefonie via het huidige netwerk!”

Gelukkig werpen de sensibiliseringsacties hun vruchten af. Damien Uliana heeft meerdere mede-eigenaars en syndici ontmoet om fiber te demystifiëren en uiteindelijk de waardevolle toestemming te vergaren. We horen eenzelfde geluid bij Laurent Capitaine: “Na gesprekken met de syndicus en de mede-eigenaars werd hier opnieuw over gestemd, en ditmaal met succes. De werken zijn uitgevoerd, zonder de minste schade aan de gemeenschappelijke ruimtes. Nu kunnen we volop profiteren van fiber. En ik moet toegeven dat het verschil in bandbreedte met het huidige netwerk verbluffend is.”

80.000 appartementen in 50 grote steden in België wachten nog steeds op het akkoord van hun syndicus of mede-eigenaar om op fiber te worden aangesloten. Een ‘formaliteit’ die nochtans eenvoudig en onontbeerlijk is om toegang te krijgen tot het netwerk voor de komende vijftig jaar ...

Nog vragen?

www.proximus.be/syndicfiber
syndic@proximus.com


Onze blogs

DELEN


 



Technisch beheer van gebouwen: naar een onvermijdelijke degradatie?